"İyi Antrenör kimdir?”
“Niçin o iyi bir Antrenördür?”
“Onu diğer Antrenörlerden farklı yapan nedir?”
Bu ve buna benzer sorular; Antrenör’lüğün başında olanlar için çok önemlidir. Birçok Antrenör başladıkları noktada yıllarca kalırlar. Antrenör öncelikle iyi bir organizatör olmalıdır. Antrenman, maç veya bunların dışındaki etkinliklerde net bir duruş gösterebilmelidir. Oyun içi veya oyun dışındaki tüm değişkenler, zorluklar karşısındaki sakinliği ve çözümleri, oyunun akışı karşısında sürekli kontrolü elinde bulundurabilmesi onu iyi bir Antrenör yapacaktır. Aşağıdaki özellikleri taşıyan Antrenörler zaten iyi bir Antrenör sıfatını hak eden kişilerdir. İşte bütün bunların sonucunda onu diğerlerinden farklı kılan da bu özellikleridir.
SABIR—Olması gereken en önemli özelliklerin başında sabır gelir. Öğrenme ve öğretme bir süreç sonucu ortaya çıkar. Bol tekrarlardan bıkmamalı ancak öğreneni de bıktırmamanın yollarını antrenör bulmalıdır. Tam bir öğrenmeye ulaşmadan yeni bir konuyu öğretmeye çalışmamalıdır. Örneğin; 10 yaşındaki çocuklarda bile dikkat edilmesi gereken pek çok yön vardır. İyi bir Antrenör yalnızca sahada gördüğü açıdan değerlendirme yapmamalıdır. İleri yaş guruplarındaki oyuncularına oyun felsefesini oturtmaya çalışan bir antrenör inandığı doğrularda ısrarcı olmalıdır. Birkaç olumsuz deneme sonucunda felsefesini değiştirmeye çalışmamalıdır. Sabırla sonuç alacağını bilmelidir.
TOLERANS—Bu özellik sabırla aşağı yukarı eşdeğerdedir. Her yaş gurubunun farklı psikolojik özelliklerini bilen bir antrenör çocukların davranışlarını doğru analiz edebilir. Bunun sonucunda da toleranslı davranmayı becerebilir. Çocuklar; gürültücü, içine kapanık veya tembel olabilirler. Çalışmalarımızda yaptığımız hareketlerin karşısında, onların, tekrar sayılarına veya oyun görevlerini farklı kavramalarına toleranslı olmak gerekir.
ONAYLAMA—Bütün çocuklar birbirinden çok farklıdırlar. Bir çocukta öğrenme potansiyeli yüksekken, bir diğerinde daha düşük olabilir. Doğru yapılan bütün hareketler sonrasında hareket açıkça onaylanmalı, çocuk kendine değer verildiğini hissetmelidir. Burada sözünü ettiğim sadece onaylama değil onun eşdeğeri olarak takdir etmedir.
MOTIVASYON—Futbolcusunun sahada futbol için her şeyi yapabileceğini ve bunu da rakibinden daha iyi yapabileceğine inandırmalıdır. Bunu öğrenip, öğrenmediklerini gözlerindeki ışıltıdan anlayabilirsiniz. Bu ışıltıyı ne kadar iyi görebiliyorsa Antrenör o kadar Motivasyonda başarılı oluyor demektir.
SAYGI—Bir Antrenörün sporcularına saygı kavramını yerleştirebilmesi için öncelikle kendisinin sporcularına karşı, rakip takıma karşı, hakemlere karşı, basına ve kamuoyuna karşı davranışları çok saygılı olmalıdır. Hata yapıldığında özür dileme, yardımlaşmada teşekkür etme gelenek haline getirilmelidir. Alın terine saygı, kulübün değerlerine saygı gibi çoğaltabileceğimiz değerlere saygı öğretilmelidir. Ancak unutulmaması gereken nokta; saygı yalnızca büyüklere karşı gösterilen bir davranış biçimi değildir. 10 yaşındaki çocuklar da kendilerinin kişilik haklarına saygı beklerler.
SPORTMENLİK—Antrenör; öncelikle oyun kurallarını iyi bilecek, hakem veya rakibi değerlendirirken hiçbir zaman Empati düşüncesinden uzaklaşmayacaktır. Genel görgü kuralları dışında yaşadığı çevrenin örf ve adetlerini çok iyi bilmelidir. Yaşamını mesleki bilgileri dışında entelektüel bir kültür biriktirme çabasına dönüştürmelidir. Bütün bunların sonucunda; kibar, dürüst ve sakin davranan bir davranış biçimi ortaya çıkar ki, bütün Dünya buna “ Sportmen Davranışı ” demektedir.
ÖĞRETME YETENEĞİ—Basit olduğunu düşünebilirsiniz. Ama öğretmek hiç de basit değildir. Her hangi bir ebeveyn çocuğunu kaç kere spora yazdırmıştır. Yalnız Antrenörün öğretmesini beğenmeyip çocuğunu çalışmalardan almıştır? O sporu biliyor veya bilmiyor olabilir. O oyuncularına ilgili olabilir ya da olmayabilir. Kendilerine ne yapılmalarını gerektiği bağırılarak söylenen oyuncularla neyi nasıl yapacakları söylenen oyuncular arasında büyük fark vardır. İyi bir Antrenör oyuncularına belli maddeleri öğretir, Konseptleri açıklar. Oyuncuların oyun sırasında mantıklı bir şekilde düşünmesini sağlar. Bizim pratik uygulamalarımızdan biri de; “ İki adamınız var ve top size geliyor ne yaparsınız? ”Çocuklara önceden öğretildiğinde bu olayı mantıklı bir biçimde çözebilirler.
Ebeveynlerin çocuklarını spor yapmaya teşvik etmesinin nedenlerinden biri de ufuklarını genişletmeleri ve onlara başka türlü edinemeyecekleri ek beceriler kazandırmaktır.
Başarılı bir sezon çok güzeldir ama şahsen ben bunu asıl amaç olarak değil, artı değer olarak görüyorum. Spor yapmak olumlu bir deneyim olmalıdır. Çocukların da her yeni sezon için heyecanla bekledikleri şey olmalıdır.
